ชีวิตพลิกผันจากเด็กหนุ่มไร้ค่าสู่ผู้กล้าผู้ยิ่งใหญ่

เมื่อ1000ปีก่อน เผ่ามนุษย์ เอลฟ์ และเผ่าครึ่งสัตว์ได้ทำสงครามกับเผ่าปีศาจอันโหดร้ายที่นำโดยจอมมาร 

ความหวังของเหล่าพันธมิตร คือกลุ่มบุคคล6คนที่ครอบครองพลังจากเทพเจ้า เหล่าผู้กล้า

หลังจากต่อสู้กันกว่า5วัน กลุ่มของผู้กล้าทั้ง6ก็ได้สละชีวิตของเอาชนะจอมมารลงได้ในที่สุด

นั้นคือเรื่องราวที่มนุษยชาติได้เล่าต่อกันมารุ่นสู่รุ่น

ทว่าแท้จริงแล้วเรื่องราวไม่ได้จบลงแบบนั้น

ในความเป็นจริงนั่น ไม่มีสมาชิคกลุ่มผู้กล้าแม้แต่คนเดียวที่เสียชีวิตในการต่อสู้กับจอมมาร และเรื่องราวมันก็ไม่ได้จบลงแค่นั้น

สน

หลังจากที่จัดการจอมมารได้แล้วเหล่าผู้กล้าที่กำลังฉลองกันอยู่ อยู่ๆก็รู้สึกถูกกดดันด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ จนพวกเขาแทบยืนไม่อยู่

มิติบิดเบี้ยวก่อนจะปริแตก ในรอยแยกของมิติพวกเขาเห็นสิ่งมีชีวิตที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยควัน ออร่าของสิ่งมีชีวิตนั้นแข็งแกร่งจนกดดันให้เหล่าผู้กล้าแทบยืนไม่ไหว 

พวกเขาฟังไม่ออกว่ามันพูดว่าอะไรทว่าสิ่งที่พวกเขาพอจะเดาได้คือมันไม่ใช่มิตรแน่นอน

มันชี้นิ้วมาทางสมาชิคกลุ่มผู้กล้าที่รับหน้าที่เป็นแทงค์ ลำแสงสีเหลืองรวดเร็วจนไม่มีใครตอบสนองได้ทัน ลำแสงนั้นพุ่งทะลุโล่ของแทงค์ประจำกลุ่มได้ง่ายๆอละพุ่งต่อไปเจาะทะลุท้องเขา แทงค์กระอักเลือดออกมาแต่ยังไม่ตาย ถึงจะฟังไม่ออกแต่จากน้ำเสียงดูเหมือนมันจะแปลกใจ

พวกเขาหวาดกลัว แต่ก็ไม่ได้ถอยหนี แม้จะรู้ว่าศัตรูคนนี้ไม่ใช่ระดับที่พวกเขาจะสู้ได้แน่ๆ แต่ถ้าพวกเขาปล่อยให้มันออกมา โลกจบสิ้นแน่ 

ในตอนนั้นพวกเขาก็ได้ตัดสินใจใช้พลังที่พวกเขาเก็บไว้เป็นไพ่ตาย ด้วยการสังเวยชีวิตของพวกเขาเองเพื่อใช้เวทผนึกทีแข็งแกร่งที่สุดที่เคยมีมาปิดผนึกปีศาจตนนั้นเอาไว้

ถ้าจบอบบนั้นก็คงดีว่าไหม 

แต่ความจริงมันมักโหดร้าย 

เพราะเวทบทนั้นถูกทำลายลงดื้อๆในพริบตาแต่ก็เพราะแบบนั้นพวกเขาจึงยังไม่ตายในทันที อต่ถึงยังงั้นก็คงอยู่ต่อได้ไม่เกิน10นาที

และออกมาจากลอยแยกมิตินั้นแบบชิวๆราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น และหยิบหัวของจอมมาร แล้วก็กินลงไป 

ทันใดนั้นเจ้านั่นมันก็พูดภาษาของพวกเขาออกมาดูเหมือนมันจะสามารถดูดกลื่นความรู้ของสิ่งมีชีวิตเข้าไปได้นั่นคือข้อสรุปที่กลุ่มผู้กล้าคิดเหมือนกัน

และพวกเขาก็รู้สึกสิ้นหวัง

"แหมๆอย่าทำสีหน้าสิ้นหวังแบบนั้นสิ เดียวข้าก็อดใจไม่ได้หรอก"

"ข้าถูกใจพวกเจ้านะ สำหรับสิ่งมีชีวิตระดับต่ำและพวกเจ้าทำให้ข้าประทับใจมากเลยนะ ภูมิใจซะเถอะ" 

"เพราะงั้น วันนี้ข้าจะปล่อยพวกเจ้าไว้ก่อนก็แล้วกันนะ อีก1000ปีข้างหน้า ข้าจะกลับมาใหม่ถึงเวลานั้น ข้าค่อยทำลายพวกเจ้าก็แล้วก็"มันพูดแบบนั้นก่อนจะกลับเข้าไปในรอยแยกของมิติ

เหล่าผู้กล้าที่กำลังจะตายเหลือแค่สิ่งเดียวที่ทำได้คือการฝากฝังอนาคตไว้กับคนรุ่นหลัง ก่อนตายพวกเขาใช้เวทมนตร์สุดท้ายสร้างเวทมนตร์ที่จะส่งหมอบพลังให้กับคนในอนาคตเอาไว้พร้อมกับสลักข้อบังคับให้ใช้งานได้เมื่อผ่านไปครบ1000ปีเท่านั้น